Svjetska ekonomska kriza iznedrila je razna pitanja, a jedno od gorućih jeste izbjegavanje plaćanja poreza putem diferencijalnih poreskih tretmana, odnosno putem „poreskih rajeva“ ili „poreskih oaza.“ Mnogi kritičari smatraju da je upravo višedecenijsko postojanje of-šor zona omogućilo razne finansijske manipulacije, što je i prouzrokovalo Svjetsku ekonomsku krizu.
Poreski rajevi“ su jedna od glavnih crta globalne ekonomije u posljednje tri decenije. Oni omogućavaju bogatima širom svijeta da svoje bogatstvo premjeste na „egzotična“ mjesta, kako bi izbjegli plaćanje poreza. Između ostalog, oni su postali jako bitni i za poslovanje moćnih multinacionalnih kompanija, koje ostvareni profit iz države gdje je profit ostvaren, premještaju u onu državu koja ima po njih povoljniji poreski tretman, što dovodi do toga da te kompanije ili plaćaju neznatan porez ili ga uopšte ne plaćaju.
Nezvanično, postoje četiri vrste „poreskih rajeva.“ U prvu grupu spadaju države bez poreza, kao što su Bermudi i Bahami, nakon njih slijede države sa porezima po niskoj stopi, poput Djevičanskih ostrva. Treću grupu čine države u kojima se plaća porez na prihod iz domaćih, ali ne i stranih izvora. Takve države su Panama i Liberija. Države koje odobravaju specijalne privilegije, odnosno koje se smatraju „poreskim rajevima“ samo za granične slučajeve čine četvrtu grupu.
Na nivou Evropske unije u okviru stručnog finansijskog tijela „Grupa za pravila postupanja Savjeta ministara Evropske unije“ , aktuelno je razmatranje koje bi to države trebalo staviti na takozvani „crni spisak“, a možda i zavesti izvjesne sankcije zbog činjenice da su dozvolile masovne prevare u izbjegavanju plaćanja poreza.
Cijeli ovaj postupak oko sačinjavanja „crne liste poreskih rajeva“ se brižljivo drži u tajnosti, a konačna odluka Evropske unije očekuje se danas.
Ekonomski.net
