izvor: KOKICE.ME

Svake godine, prije i posle dodjele, diže se ogromna prašina oko toga ko je zaslužio, a ko nije zaslužio da dobije Oskara. Ovo je priča o najboljim filmovima koji nisu osvojili nijednog Oskara (a pritom su postali legendarni):

RESERVOIR DOGS (1992)

Reservoir Dogs je prvi film koji je režirao Quentin Tarantino, i film kojim je ovaj scenarista i režiser prikazao svjetskoj javnosti koliko je, u stvari, genijalan. Zaista sjajan, klasični Tarantinov krimi film, koji je ispunjen crnim humorom i inteligentnim dijalozima, govori o pljački dijamanata koja je krenula po zlu. Naime, jedan od vođa podzemlja organizuje šest različitih kriminalaca koji se međusobno ne poznaju da izvrše pljačku, međutim, policija upada i ubija jednog od pljačkaša, pa ostala petorica brzo bježe i sastaju se na prethodno dogovorenom tajnom mjestu. Jedini način na koji je policija mogla da sazna za njihov plan je bio da je neko od njih “krtica”, i to postaje glavna tema filma. Između njih petorice, svako sumnja na svakoga, i akcija može da počne… Reservoir Dogs, nažalost, nije bio nominovan ni za jedan jedini Oskar.

---

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolji originalni scenario, najbolju originalnu pjesmu.

---

Ocjena na IMDB: 8.4

Ocjena na Rotten Tomatoes: 90%

---

Zanimljivosti:

• U toku cijelog snimanja je bio prisutan medicinski radnik, koji je pratio da količina krvi jedne od žrtava pucnjave, Mr. Pinka (Tim Roth) bude realna.
• Tim Roth je toliko vremena ležao u potoku lažne krvi da se nekoliko puta ta krv stvrdnula, i on je bio potpuno zalijepljen za pod. On se žalio nakon premijere filma da su nekoliko puta morali bukvalno na silu da ga odvajaju od te stvrdnute smjese sa poda.

• Budžet filma je bio toliko nizak, da je snimanje moralo da se završi u roku od samo 35 dana, i da su svi glumci morali da koriste sopstvenu odjeću na snimanju.

A CLOCKWORK ORANGE (1971)

Filmski klasik “A Clockwork Orange” iz 1971. godine, koji je režirao Stanley Kubrick, a koji je rađen po istoimenoj knjizi Anthony Burgessa, je priča o Alexu DeLargeu, tinejdžeru koji živi u Velikoj Britaniji izdistopijske budućnosti. Alex, koga glumi sjajni Malcolm McDowell,  je, u suštini, sadistički zli tinejdžer koji se, zajedno sa svojom bandom, zabavlja tako što tuče i iživljava se nad nevinim i bespomoćnim ljudima, a sve to dok pjeva “Singing in the rain” ili sluša Betovena. Nakon što biva uhvaćen u jednom od zločina, Alex biva osuđen na 14 godina robije, ali se dogovara sa Vladom Britanije da uđe u eksperimentalni program rehabilitacije kojom vlast želi da u potpunosti suzbije kriminal i da tehnikom Ludovikovog uslovljavanja u njemu stvori uslovni refleks protiv činjenja zla. Ovaj film prati Alexovu životnu priču – od nemoralnog delikventa sa početka, preko pristojnog građanina ispranog mozga, pa nazad do čovjeka kakav on u suštini jeste. Kubrick u “A Clockwork Orange” na genijalan način prikazuje razliku između individualnog i institucionalnog zla, i korišćenjem klasične muzike (pogotovo Betovenove) u gotovo svakoj sceni u kojoj ima ekstremnog nasilja izaziva u gledaocu neki jako čudni osjećaj koji će vas pratiti tokom cijelog filma. Neshvatljivo je ostao neprimijećen od strane Akademije.

---

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolji film, najboljeg režisera, najbolji prilagođeni scenario, najboljeg glavnog glumca.

---

Ocjena na IMDB: 8.4

Ocjena na Rotten Tomatoes: 90%

---

Zanimljivosti:

• Oči Malcolma McDowella su, u sceni mučenja (dok su mu ih konstantno držali otvorenim), bile bez prestanka pod anestezijom kako ne bi osjećao bol, ali su mu, uprkos tome, zbog čestog kontakta sa metalnim držačima, beonjače bile totalno izgrebane po završetku snimanja.

• U istoj toj sceni, doktor koji je upravljao ovim eksperimentom, u stvari nije bio glumac, već pravi doktor-oftamolog koji je morao biti prisutan da bi obezbijedio da Malcolmove oči ne ostanu trajno oštećene.
• Malcolm McDowell je jednom prilikom izjavio da je ubrzana scena seksa sa dvije djevojke iz filma bila snimljena u jednom komadu koji je trajao 28 minuta.
• Scena u kojoj Alex i njegova banda upadaju u kuću pisca kojeg istuku i čiju ženu siluju je bila snimana puna 4 dana jer Kubrick nije bio zadovoljan kako je ispala. Naime, scena je za njega bila previše konvencionalna. Onda je zamolio Malcolma McDowella da pleše dok ih tuče, a ovaj je plesu pridodao i pjevanje pjesme “Singing in the rain”: Kubrick je bio oduševljen i istog trenutka je kupio prava na tu pjesmu za tada ogromnih 10.000$.
• Alex DeLarge u filmu ima 15 godina, a glumi ga Malcolm McDowell koji je tada u stvarnom životu imao 27 godina.
• Finalna scena je snimljena tek nakon 74 pokušaja.

PSYCHO (1960)

Čuveni Hitchcockov Psycho iz 1960. godine rađen je u crno-bijeloj tehnici, a i dan-danas je jedan od najstrašnijih filmova ikad napravljenih. Uzevši to u obzir, zapanjujuće zvuči informacija da je Hitchcock ovaj film pravio imajući za cilj da napravi ironičnu crnu komediju, i da je bio “prosto užasnut” kad je saznao da su ga ljudi shvatili ozbiljno i da su se istinski plašili dok su ga gledali. ?

Što se tiče radnje, ona se vrti oko sekretarice Marion Crane (Janet Leigh) koja od svog šefa ukrade 40.000$, i pobjegne daleko iz grada. Smještaj pronalazi u sada već čuvenom Bates motelu, kojim upravlja mladi i naizgled čudni Norman Bates (Anthony Perkins). Kao što se može pretpostaviti, porodica Bates, majka i sin, zajedno u svom motelu kriju veliku tajnu, a Marion Crane će je, naravno, sama okusiti.

Film je vjerovatno nešto najbolje što je majstor napetosti, Alfred Hitchcock, ikada napravio, i interesantno je istaći da je on ovaj film producirao gotovo skroz sam. Naime, produkcijske kuće uopšte nisu bile ubijeđene da ovaj projekat može uspjeti, i obezbijedili su mu mizerni budžet od svega 800.000$ (naspram, naprimjer, 12 miliona dolara koje je Stanley Kubrick imao na raspolaganju za snimanje Spartacusa iste godine). Hitchcock je vjerovao u svoj projekat i bio je u pravu, jer je Psycho ušao u istoriju “sedme umjetnosti” kao djelo koje je pomjerilo granice i otvorilo nove horizonte filmskoj industriji, a pritom je zaradilo preko nevjerovatnih 40 miliona dolara. Film Psycho je nominovan za 4 Oskara, a nije dobio nijedan.

---

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolju sporednu glumicu, najbolju originalnu muziku, najboljeg režisera.

---

Ocjena na IMDB: 8.5

Ocjena na Rotten Tomatoes: 96%

---

Zanimljivosti:

• Alfred Hitchcock je bio toliko zadovoljan muzikom koju je Bernard Herrmann napisao za Psycho, da mu je duplirao zaradu (finalna cifra – 34.501$). On je jednom prilikom izjavio da je 33% efekta koji Psycho ostavlja na svoje gledaoce uticaj muzike, ali i svih zvučnih efekata.
• Hitchcock je čuvenu scenu ispod tuša prvobitno zamišljao kao skroz tihu, ali kad je čuo šta je Bernard Herrmann napravio (slušaj audio-snimak gore), momentalno se predomislio.
• Pošto nije imao povjerenje produkcijske kuće Paramount za pravljenje ovog filma, Hitchcock je prava na novelu Roberta Blocha (po kojoj je pisan film) sam kupio za 9.000$. Naknadno je naredio da se kupe sve dostupne verzije ove novele, kako javnost ne bi imala uvid u radnju filma.
• Prvi film u istoriji kinematografije na kome je slobodno prikazana wc šolja (prije toga je smatrano da je to sramota).
• Prvi film u istoriji horor žanra u kome je glavni lik (ubica) čovjek, a ne čudovište.
• Hitchcockov zaštitni znak je to da se uvijek na neki način pojavljuje u svojim filmovima (cameo uloga). U filmu Psycho se na ekranu pojavio jako rano, gotovo na samom početku, a razlog za to je, kako Hitchcock navodi, “to što publika stalno obraća pažnju na to kad će se pojaviti, pa je htio da im odmah olakša situaciju (da ga odmah vide), kako bi se lakše fokusirali na film i ne bi svaki čas čekali kad će se režiser pojaviti na sceni”.

DR. STRANGELOVE OR: HOW I LEARNED TO STOP WORRYING AND LOVE THE BOMB (1964)

Film Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying And Loved the Bomb mnogi smatraju najboljim antiratnim filmom i najboljom satiričnom komedijom ikad. Fenomenalni i često pominjani Stanley Kubrick je u jeku Hladnog rata napravio imaginarni rasplet političkog sukoba SAD i Rusije, u kome jedan američki general potpuno poludi, zabarikadira svoju vojnu bazu, i pošalje borbene avione da napadnu Sovjetski savez desetinama atomskih bombi. U ratnoj sobi, koju možete vidjeti na slici, okuplja se cjelokupni vojni savjet SAD, zajedno sa predsjednikom i ruskim ambasadorom, i oni smišljaju kako da zaustave avione, kojima je komunikacija sa zemljom prekinuta. Film je karakterističan po savršenoj glumi Petera Sellersa, koji igra, vjerovali ili ne, čak tri uloge u ovom filmu: Predsjednika SAD, doktora Strangelovea i pukovnika Mandrakea. On je jedini glumac u istoriji koji je nominovan za Oskara za tri uloge u jednom filmu (iako, nažalost, Oskara uopšte nije dobio).

---

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolji prilagođeni scenario, najboljeg glumca, najboljeg režisera.

---

Ocjena na IMDB: 8.5

Ocjena na Rotten Tomatoes: 99%

---

Zanimljivosti: 

• Peter Sellers je, za tri uloge koje igra u filmu, plaćen 1.000.000$, što je 55% od ukupnog budžeta filma.
• Peter Sellers je imao potpunu slobodu u ovom filmu, i najveći dio svog teksta je potpuno improvizovao, što je krajnje netipično za filmove Stanley Kubricka.
• Dok je filmska ekipa snimala scene sa avionima u vazdušnom prostoru iznad Grenlanda, slučajno su snimili i jednu tajnu vojnu bazu američke vojske. Morali su prisilno da slete i, eto ironije, Amerikanci su ih sumnjičili da su sovjetski špijuni.
• “Dr. Strangelove or: How I learned to stop worrying and love the bomb” je film sa ubjedljivo najdužim nazivom ikad nominovan za Oskara.
• Stanley Kubrick je, dok je istraživao štivo spremajući se za film, pročitao, po njegovim riječima, preko 50 knjiga o nuklearnim bombama.

The Shining (1980)

Po mišljenju filmskih kritičara, The Shining je jedan od najboljih horor filmova svih vremena. U većini horora, najviše pažnje se posvećuje podizanju tenzije, straha i isforsiranom mistifikovanju glavnih likova (serijskih ubica, čudovišta i tako dalje), dok film The Shining počinje kao jedna sasvim normalna porodična priča o mužu i ženi koji se sa sinom sele u napušteni hotel kako bi ga održavali dok nema gostiju.  Kako film odmiče, ludilo počinje da ulazi u njihove živote, a Jack Nicholson postaje jedan od najjezivijih likova u istoriji kinematografije. The Shining obilježava klasična Kubrickova scenografija i fotografija, kao i fenomenalna gluma. Ovaj film nije nominovan ni za jednog Oskara, i taj podatak definitivno ide u prilog tezi da horor filmovi nisu nimalo popularni u Akademiji i da ih često (nezasluženo) preskaču u nominaciji i dodjeli nagrada.

Zanimljivosti:

• Po riječima glumice Shelley Duvall, snimanje legendarne “Heeere's Johnny” scene u kojoj Jack Nicholson sjekirom razvaljuje vrata, trajalo je puna 3 dana, a štetovano je preko 60 vrata. ?

• Stanley Kubrick je poznat kao “bolesni” perfekcionista. To je najbolje na svojoj koži osjetila Shelley Duvall koja je zbog pritiska koji joj je stvarao Kubrick imala simptome nervnog sloma, a svjedoci kažu da je u toku snimanja od nervoze izgubila dosta kose.

Za šta je trebao da dobije Oskara? Za najboljeg glumca, najbolju glumicu, najbolju scenografiju, najbolju kinematografiju.

---

Ocjena na IMDB: 8.4

Ocjena na Rotten Tomatoes: 91%

Fight Club (1999)

“Fight club” je jedan od filmova koji svako u životu mora da pogleda. Ovu socijalnu dramu sa primjesama crne komedije režirao je sjajni David Fincher po knjizi Chucka Palahniuka. Teme koje film obrađuje su različite, mogu se posmatrati iz više perspektiva, ali je osnovna – borba nezadovoljnog, depresivnog muškarca (Edward Norton) sa gubitkom identiteta usljed zamki savremenog konzumerističkog svijeta i propagiranje neke vrste anarhije.

Priča prati bezimenog naratora (glavnog lika), kojeg igra Edward Norton, koji se u filmu nalazi u pravoj egzistencijalnoj krizi kojoj je pridodata i insomnia. On počinje da se “liječi” svakodnevnim odlascima na sesije Anonimnih alkoholičara, Grupa oboljelih od raka, i da se tješi slušajući ljude za koje mu se čini da se više nesrećni od njega. Na sesijama se povezuje sa sebi sličnom ženom, darkerkom (u ovom filmu ultra-kul) Helenom Bonham Carter, a u njihove živote brzo ulazi i opušteni, harizmatični trgovac sapunom, čuveni Tyler Durden (Brad Pitt) koji će u potpunosti promijeniti sve. Tyler Durden na život gleda drugačije od svih, on je slobodan čovjek, on ruši pravila, on je nepredvidljiv… Tyler i narator zajedno osnivaju “Fight club” (Klub boraca), kojim film dobija jednu potpuno novu dimenziju koju možete osjetiti samo ukoliko pogledate film.

Zanimljivosti:

• Na početku filma je, osim poruke da se CD ne smije kopirati, presnimavati i slično, stojalo još jedno upozorenje, i to direktno od Tylera Durdena. Ono na ekranu stoji samo jednu sekundu (pauzirajte!) i glasi: “If you are reading this then this warning is for you. Every word you read of this is useless fine print is another second off your life. Don't you have other things to do? Is your life so empty that you honestly can't think of a better way to spend these moments? Or are you so impressed with authority that you give respect and credence to all who claim it? Do you read everything you're supposed to read? Do you think everything you're supposed to think? Buy what you're told you should want? Get out of your apartment. Meet a member of the opposite sex. Stop the excessive shopping and masturbation. Quit your job. Start a fight. Prove you're alive. If you don't claim your humanity you will become a statistic. You have been warned… Tyler”

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolju kinematografija i najbolju glumicu u sporednoj ulozi.

---

Ocjena na IMDB: 8.9

Ocjena na Rotten Tomatoes: 79%

Vertigo (1958)

Film “Vertigo” ili “Vrtoglavica” je, po mnogim filmskim kritičarima, najbolji film ikad snimljen. Dok gledate ovaj psihološki triler Alfreda Hitchcocka, zaista osjećate neku vrstu vrtoglavice zbog načina na koji je sniman, to jest, jednostavno zato što je veliki Hitchcock želio da se upravo tako osjećate dok budete gledali ovo njegovo remek-djelo. Film govori o penzionisanom detektivu Johnu Fergusonu koga glumi veliki James Stewart, koji pati od akrofobije, to jest straha od visine (koji prouzrokuje vrtoglavicu). Njega, kao privatnog detektiva, angažuje njegov školski drug da prati njegovu ženu (Kim Novak) jer se ponaša strašno čudno. Detektiv ženu uspijeva da spasi od samoubistva, ali se usput zaljubljuje u nju. Ovo je jedan od, takozvanih, klasika, koji se, jednostavno, moraju odgledati.

Zanimljivosti:

• “Vertigo” decenijama nije bio dostupan NIKOME, jer je upravo Alfred Hitchcock, zajedno sa još četiri filma, otkupio sva prava na njega da bi ih ostavio kao nasledstvo svojoj ćerki. Ovih 5 filmova – Vertigo(1958), The Man Who Knew Too Much (1956), Rear Window(1954), Rope (1948), i The Trouble with Harry (1955) su poznati u svijetu kao “The Five Lost Hitchcocks”, i bili su redistribuirani tek 1984, čak 30 godina (i više) nakon njihovih bioskopskih premijera.

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najbolji zvuk, najbolju scenografiju, najbolji film.

---

Ocjena na IMDB: 8.4

Ocjena na Rotten Tomatoes: 97%

The Big Lebowski (1998)

Film braće Cohen, The Big Lebowski, je sigurno jedna od najboljih komedija ikad. Kad kažem “komedija”, ne mislim na “Američke pite”, “Road tripove” i slično, već na neke potpuno drugačije, nekonvencionalne filmove… Jeff Bridges i John Goodman će zauvijek ostati upamćeni po svojim ulogama u ovom filmu, i ako ništa drugo, treba ga odgledati makar zbog njihove glume. Jeff Bridges čak i dan danas nosi nadimak koji je imao lik kojeg je glumio u “The Big Lebowskom” – The Dude. Inače, The Dude je najveći kuler koji je ikad hodao našom planetom… Jedine tri stvari koje radi u životu su – duva, pije pivo i ide sa svojom ekipom na kuglanje. Jednog dana ga lopovi zamijene sa jednim drugim Lebowskim, milionerom, i ukradu mu omiljeni tepih. U potrazi za svojim tepihom, u životu mu nastaje totalna ludnica… ?

Zanimljivosti: 

• U filmu “The Big Lebowski”, riječ “fuck” možete čuti čak 292 puta, riječ “dude” 160 puta, a riječ “man” 157 puta.
• Većina odjeće koju Dude nosi u filmu je zapravo prava odjeća Jeffa Bridgesa.
• Dude se pojavljuje u bukvalno svakoj sceni u filmu, a prije svake od tih scena je pitao režisera: “Je li Dude naduvan u ovoj sceni?” Ako bi rekli da jeste, što se i dešavalo u većini slučajeva ? , Bridges bi trljao oči dok ne bi pocrvenjele i promijenio bi način na koji glumi.

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najboljeg glumca u glavnoj i u sporednoj ulozi.

---

Ocjena na IMDB: 8.2

Ocjena na Rotten Tomatoes: 80%

Taxi Driver (1976)

“Taxi Driver” je film o životu veterana Rata u Vijetnamu koji se zbog konstantne nesanice zapošljava kao taksista u čuvenom njujorškom “Yellow Cabu”. On neprestano vozi, danju i noću prolazi kroz najgore krajeve Njujorka i posmatra, kako on kaže, najveći šljam tog grada i tako postaje još više usamljen, razočaran i otuđen od realnog života. Ovog taksistu, čuvenog Travisa Bicklea, igra jedan od najboljih glumaca svih vremena koji je ovim filmom i pokazao za šta je glumački sposoban  – Robert de Niro. Režiju potpisuje legendarni Martin Scorcese koji je briljantno predstavio put ratnog veterana od klasične otuđenosti do totalnog ludila koje će na kraju filma doživjeti vrhunac.

Zanimljivosti:

• Robert de Niro je punih 30 dana prije početka snimanja film radio kao taksista u Njujorku kako bi se što bolje pripremio za ulogu. On je, takođe, u slobodno vrijeme proučavao mentalne bolesti kako bi bolje shvatio lika kojeg igra.

• Između trenutka kad je potpisao ugovor za snimanje “Taxi Drivera” po kom bi zaradio 35.000$ i trenutka kad je snimanje počelo, Robert de Niro je dobio Oskara za glavnu mušku ulogu u filmu “The Godfather: Part 2” (Kum 2). Ta je činjenica De Niru mogla donijeti značajnu povišicu, ali se on ipak odlučio da ispoštuje dogovor do kraja i nije tražio ni cent više od prvobitno dogovorene sume.
• Iako je već glumio u Kumu 2 i dobio Oskara u trenutku dok je vozio taksi pripremajući se za ulogu u “Taxi Driveru”, De Niro tvrdi da su ga za 30 dana konstantne vožnje Njujorčani prepoznali samo jedan jedini put.
• Čuvena scena u kojoj Robert de Niro priča sa sobom u ogledalu “Are you talking to me” i vitla pištoljem je u potpunosti improvizovana od strane glumca. U scenariju je kao opis stojalo samo: “Travis looks in the mirror.”

Za što je trebao da dobije Oskara? Za najboljeg glumca i najboljeg režisera.

---

Ocjena na IMDB: 8.4

Ocjena na Rotten Tomatoes: 99%