U ambicioznoj potrazi za novim rješenjima za ljude sa psihološkim traumama, naučnici su došli do eksperimentalne terapije elektrošokovima. U eksperimentu, učesnicima je prikazana uznemirujuća priča, tekstualna i sa slikama. Nedjelju dana kasnije, istraživači su ih još jednom podsjetili čitave priče, a onda primijenili elektrokonvulzivnu terapiju, od ranije poznatu kao terapiju elektošokovima.
Ova procedura je uspješno i u potpunosti izbrisala sjećanje na pročitani narativ koji je izazivao negativne emocije.[widgets_on_pages id=”Baner”]
Učesnici eksperimenta su bili volonteri: 39 pacijenata koji boluju od depresije. “Pokazalo se da elektrokonvulzije imaju snažan efekat, koji smo opazili kod svih učesnika u eskeprimentu” rekao je Marijn Kroes, neurolog-naučnik sa holandskog Radboud Nijmegen Univerziteta i vođa ove studije, objavljene u časopisu Nature Neuroscience.
Ekseperiment podsjeća na film “Večni sjaj besprekornog uma” u kome rastavljeni ljubavni par odlučuje da obriše sjećanje na njihovu na vezu.
Već dugo se naučnici bave ovakvom i sličnom problematikom, u pokušaju da ljude oslobode fobija, zavisnosti ili emotivnih trauma. Takođe, do sada se vjerovalo da jednom kada se sjećanje ureže u mozak, ono tu zauvjek i ostaje. Pomoć je do sada tražena u kreiranju novih pozitivnih sjećanja koja bi “zamijenila” negativna, ali bi negativna ipak ostajala pohranjena negdje u umu i postojala bi mogućnost da se u nekom trenutku ona vrate i reaktiviraju. Bif.rs
Pre desetak godina, naučnici su došli do iznenađujućeg otkrića. Ako bi laboratorijskom pacovu dali neku vrstu podsetnika na već ranije izazvan strah, sećanje na njega bi se vratilo i po drugi put se stabilizovalo i postalo trajno pohranjeno u mozgu – što je proces koji se u psihologiji naziv rekonsolidacija (sećanja). Međutim, ako bi se tokom tog proces pacovu direktno u mozak ubrizgao lek koji inhibira ovaj proces, sećanje i strah bi bili u potpunosti obrisani. Ono što je ključno, efekat bi bio ograničen samo na to konkretno sećanje, dok bi druge zapamćene stvari ostale intaktne, tj. ne bi bile obrisane.
Još dalek put treba da se pređe da bi se ova tehnika možda počela primenjivati u praksi. Još uvek se ne zna da li je brisanje sećanja trajno ili privremeno. Takođe, da li se može primeniti samo na jednostavna sećanja poput priča ili i na prave životne traumatične događaje. Neki istraživači ispituju mogućnosti drugačije od elektrokonvulzivne terapije. U pitanju je hemijska supstanca – propranolol, koji inhibira hormon zaslužan za konsolidaciju i pojačavanje sećanja. Planira se istraživanje na Univerzitetu McGill u Kanadi u kome će ovaj lek biti testiran na 50 pacijenata koji boluju od postraumatskog stresnog poremećaja.
