Zlatni padobran garantuje velike novčane isplate direktorima ili članovima uprave u slučaju da dođe do prekida radnog odnosa prilikom neprijateljskog preuzimanja preduzeća.
Zlatni padobran se pokazao kao “bezbjedno i sigurno” rješenje pri “sletanju” sa jedne korporacije na drugu. Jedan od primjera zlatnog padobrana je bivši direktor Ekson Mobil-a, Li Rejmond, koji je po odlasku iz korporacije dobio 400 miliona dolara. Nešto manji iznos, oko 30 miliona dolara dobio je Stiven Krofors nakon samo tri mjeseca rada na čelu Morgan banke.
Sa druge strane, umjesto da ga aktiviraju i bezbjedno se prizemlje, neki su ovaj padobran morali da sklope. Obzirom da je više protivnika ove klauzule, imamo primjer direktora jedne francuske banke kom usled pritiska javnosti nije isplaćen novčani iznos koji mu je garantovala ova klauzula. Imamo i primer Švajcarske, gde je 2013-e godine održan referendum koji za rezultat nije imao ukidanje ove klauzule ali je izglasano da plate direktora i članova upravnog odbora odobrava skupština akcionara umesto samih članova upravnog odbora.
Zlatni padobran otpuštanje direktora čini veoma skupim. Međutim, za neka preduzeća je veći trošak da direktori ostanu nego da odu. Jedno je sigurno, pojedinim direktorima više se isplati da budu otpušteni nego da rade.
